مرکز نوروتراپی بیش فعالی در مشهد

ما یکی از بهترین مراکز درمان قطعی و ماندگار بیش فعالی برای کودکان عزیزتان هستیم. انجام کلیه خدمات با رعایت پروتکل های بهداشتی در کلینیک صورت میگیرد. برای تعیین وقت و مشاوره با ما تماس بگیرید.

اختلال بیش فعالی- نقص توجه یکی از شایعترین اختلالات تکاملی عصبی دوران کودکی است. این اختلال معمولاً اول در دوران کودکی تشخیص داده می‌شود و اغلب تا بزرگسالی ادامه می‌یابد. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در توجه و کنترل رفتارهای سریع و ناگهانی دچار مشکل شوند، بیش از حد فعال باشند، یا بدون فکر کردن در مورد تبعات رفتارهای خود، عمل کنند.

علائم و نشانه‌های اختلال بیش فعالی – نقص توجه چیست؟

علائم ADHD از بی‌توجهی تا بیش‌فعالی می‌تواند متغیر باشد. طبیعی است که کودکان گاهی در تمرکز دچار مشکل شوند، اما کودکان مبتلا به ADHD، به صورت ادامه‌دار با این مشکل مواجه‌اند. این علائم می‌تواند شدید باشد و برای آنها در مدرسه، خانه و در ارتباط با دوستانشان مشکل ایجاد کند.

بر اساس اینکه کدام دسته از علائم در فرد قوی‌تر است، ADHD را در سه نوع مختلف دسته‌بندی می‌کنیم:

بی‌توجه (Inattentive): در این نوع از اختلال، منظم انجام دادن و به پایان رساندن یک کار، توجه به جزئیات یا پیروی از دستورالعمل‌ها برای کودکمان دشوار است. توجه او به راحتی منحرف می‌شود یا جزئیات کارهای روزمره خود را فراموش می‌کند.

بیش فعال – تکانشی (Impulsive/Hyperactive): در نوع بیش‌فعالی – تکانشی، کودکمان بی‌قرار است و زیاد صحبت می‌کند. نشستن طولانی مدت (مثلاً برای غذا خوردن یا هنگام انجام تکالیف) برای او دشوار است.

در این نوع از اختلال ADHD، کودک احساس بی‌قراری می‌کند و روی رفتارش کنترل ندارد. ممکن است صحبت دیگران را قطع کند یا در زمان‌های نامناسب صحبت کند. برای او سخت است که نوبت را رعایت کند یا به دستورالعمل‌ها گوش دهد.

ترکیبی (Combined): در این حالت، علائم هر دو نوع بالا به طور مساوی در کودکمان وجود دارد.

کلینیک درمان بیش فعالی در مشهد

علت‌های اختلال بیش فعالی – نقص توجه

مطالعات انجام شده، تاثیر مواردی مانند مصرف زیاد قند، تماشای زیاد تلویزیون، عوامل اجتماعی و محیطی مانند فقر یا مشکلات خانوادگی را در ایجاد ADHD تایید نمی‌کنند. البته این موارد می‌توانند شدت علائم را بیشتر کنند، اما شواهد آنقدر قوی نیست که بتوانیم به این نتیجه برسیم که این‌ها، عوامل ایجاد ADHD هستند.

علل و عوامل خطر ADHD ناشناخته‌اند، اما تحقیقات فعلی نشان می‌دهند که ژنتیک نقش مهمی در ابتلا به این بیماری دارد. سابقه بیماری ADHD در اعضای خانواده و همچنین سابقه سایر اختلالات روانی (مانند افسردگی، اضطراب، وسواس و …) در والدین ، ریسک ابتلا به ADHD را در کودکان بالا می‌برد.

علاوه بر ژنتیک، علت‌های احتمالی و عوامل خطر دیگری نیز توسط محققان در حال بررسی‌اند، مانند:

• آسیب مغزی
• قرار گرفتن در معرض آلودگی‌های محیطی در دوران بارداری یا در سنین پایین، مانند سرب
• مصرف الکل و دخانیات در دوران بارداری
• زایمان زودرس
• وزن کم هنگام تولد

دفتر نوروتراپی در درمان بیش فعالی

تشخیص اختلال بیش فعالی – نقص توجه

تشخیص ابتلای کودک به ADHD در چند مرحله انجام می‌شود و آزمایش واحدی برای تشخیص آن وجود ندارد.

بسیاری از مشکلات دیگر مانند اضطراب، افسردگی، مشکلات خواب و انواع خاصی از اختلالات یادگیری می‌توانند علائم مشابهی داشته باشند. به همین دلیل یک مرحله از فرآیند تشخیص، شامل معاینه پزشکی از جمله آزمایشهای شنوایی و بینایی است تا سایر مشکلات احتمالی را رد کند.

تشخیص ADHD معمولاً شامل یک چک لیست برای ارزیابی علائم و گرفتن سابقه کودک از والدین، معلمان و گاهی اوقات خود کودک است.

روش های درمانی بیش فعالی کودکان

در بیشتر موارد، بهتر است درمان ADHD، با ترکیبی از روش‌های رفتار درمانی و درمان نوروفیدبک انجام شود.

برای کودکان پیش دبستانی (۴-۵ ساله) مبتلا به ADHD، رفتار درمانی، به ویژه آموزش برای والدین، به عنوان اولین اقدام درمانی قبل از مصرف دارو توصیه می‌شود. اینکه چه درمانی به نتیجه بهتری می‌رسد، به کودک و خانواده او بستگی دارد. برنامه‌های درمانی کودک شامل نظارت دقیق، پیگیری و در صورت نیاز ایجاد تغییرات در سبک زندگی، در طول مسیر درمان است. روش درمانی نوروفیدبک قدم بعدی برای درمان بیش فعالی کودکان می باشد که بعد از رفتاردرمانی صورت میگیرد.

آموزش نوروفیدبک برای ADHD

به آموزش نوروفیدبک ، بیوفیدبک الکتروانسفالوگرام (EEG) نیز می گویند. نوروفیدبک ممکن است به کودک شما کمک کند تا یاد بگیرد چگونه فعالیت مغز خود را تنظیم کند ، این به او کمک می کند تمرکز بیشتری در مدرسه یا محل کار داشته باشد.

در بیشتر افراد ، تمرکز روی یک کار به سرعت بخشیدن به فعالیت مغز کمک می کند. این باعث کارآیی بیشتر مغز می شود. عکس این مسئله در مورد کودکان مبتلا به ADHD وجود دارد. اگر کودک شما به این شرایط مبتلا است ، عملکرد تمرکز می تواند او را در برابر حواس پرتی آسیب پذیر کرده و از کارایی کمتری برخوردار شود.

به همین دلیل صرفاً گفتن توجه به آنها موثرترین راه حل نیست. آموزش نوروفیدبک ممکن است به کودک شما کمک کند یاد بگیرد مغز خود را در صورت لزوم بیشتر مورد توجه قرار دهد

در طول جلسه نوروفیدبک ، پزشک یا درمانگر کودک شما سنسورهایی را به سر او وصل می کند. آنها این سنسورها را به یک مانیتور متصل می کنند و به کودک شما اجازه می دهند الگوهای موج مغزی خود را ببیند. سپس پزشک یا درمانگر آنها به شما دستور می دهند که روی بعضی از کارها تمرکز کند.

با ما و در کنار ما بهترین ها را تجربه کنید.