مرکز درمان اختلال اوتیسم در مشهد

خانواده اولین بافتی است که فرزندان در آن،فکر،احساس و رفتار می کنند،یاد می گیرند و رشد می یابند و نقش مهمی در تحمل اثرات حادثه یا بیماری یکی از اعضای خود به خصوص کودک دارد.

بنابراین کاملاً طبیعی است که نیاز های خانواده با وضعیت کودکی که تحت حمایت آموزش و پیگیری قرار دارد،هماهنگ شود.

یکی از تنش آورترین تجربیات،برای خانواده ها ادره کردن کودک دارای ناتوانی یا بیماری مزمن است از جمله این ناتوانی ها اختلال طیف اوتیسم است.

اوتیسم نوعی اختلال رشد در کودکان است که با رفتار های ارتباطی-کلامی غیر طبیعی ،همراه با رفتارهای تکراری مشخص می شود.

علت اصلی این اختلال ناشناخته است و وضعیت اقتصادی ،اجتماعی ،سبک زندگی و تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد.

این اختلال باعث می شود که مغز نتواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارت های ارتباطی به درستی عمل کند و در یادگیری ارتباط و تعامل کودک با دیگران به طور اجتماعی مزاحمت ایجاد می کند.

این اختلال تاثیر فوق العاده ای بر روی افراد ،خانواده و جامعه دارد.

برای گرفتن تشخیص اختلال طیف اوتیسم فرد باید به صورت مداوم در دو حوزه نقص داشته باشد:

• تعامل و ارتباطاتِ اجتماعی
• علایق محدود و رفتار های تکراری

این نقص ها در سال های اولیه ی رشد آشکار شده و نه تنها بر فرد مبتلا بلکه بر مراقبین او ، خانواده و جامعه نیز اثر می گذارند.

این کودکان رضایت از زندگی،عزت نفس و سلامت روان را به میزان پایین و استرس و نشانه های افسردگی را به میزان بالایی تجربه میکنند.

عوامل استرس زای شدید که به طور معمول غیر قابل پیش بینی اند،تهدید کننده ی سلامت روانی می باشند.

انسان ها در شرایط استرس زای یکسان، واکنش های متفاوتی نشان می دهند

چه عواملی باعث اوتیسم در کودکان می شوند؟

برخی از عواملی که احتمال ابتلا به اوتیسم را افزایش می‌دهند، عبارتند از:

• ابتلای یکی از اعضای درجه اول خانواده به اوتیسم
• جهش ژنتیکی
• سندرم X شکننده و سایر اختلالات ژنتیکی
• فرزند دار شدن افراد مسن
• کم وزن بودن نوزاد به هنگام تولد
• عدم تعادل متابولیک
• قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین و سموم محیطی
• سابقه ابتلا به عفونت‌های ویروسی
• مصرف داروهای والپروئیک اسید یا تالیدومید (تالومید) در دوران بارداری

هم ژنتیک و هم محیط زندگی می‌توانند در مبتلا شدن فرد به اوتیسم نقش داشته باشند.

منابع متعددی از جمله منابع قدیمی و جدید به این نتیجه دست یافته‌اند که اوتیسم نمی‌تواند ناشی از واکسن باشد.

علائم اوتیسم

معمولاً علائم اوتیسم در اوایل کودکی، بین ۱۲ تا ۲۴ ماهگی مشهود است.

با این حال، گاهی ممکن است که علائم آن زودتر یا دیرتر از این زمان ظاهر شود.

از جمله علائم اولیه اوتیسم می‌توان به تاخیر قابل توجه در باز کردن زبان یا برقراری روابط اجتماعی اشاره کرد.

به طور کلی علائم اوتیسم به دو دسته تقسیم  می‌شوند: اول، مشکلات مربوط به برقراری ارتباط و تعامل اجتماعی و دوم، الگوهای رفتاری یا فعالیتی محدود و یا تکراری.

مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی شامل موارد زیر است:

• مسائل مربوط به ارتباطات ، از جمله مشکلات مربوط به بیان احساسات، علایق یا دنبال کردن گفتگوها و بحث‌ها.
• مسائل مربوط به ارتباطات غیرکلامی، مانند مشکل در حفظ ارتباط چشمی یا درک صحیح زبان بدن.
• مشکل داشتن در برقراری و حفظ روابط با دیگران.

الگوهای رفتاری یا فعالیت‌های محدود یا تکراری شامل موارد زیر است:

• حرکات رفتاری یا الگوهای گفتاری تکراری
• پیروی سفت و سخت از کارهای روزمره یا رفتارهای خاص
• افزایش یا کاهش حساسیت نسبت به اطلاعات حسی خاص از محیط اطراف خود مانند نشان دادن واکنش منفی به صدای خاص.
• علایق یا دغدغه‌های ثابت

برای تشخیص اوتیسم فرد در هرکدام از این گروه‌ها ارزیابی می‌شود و شدت علائم وی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

برای تشخیص این که آیا فرد اوتیسم دارد یا نه باید هر سه علائم موجود در گروه اول و حداقل دو علامت از گروه دوم را داشته باشد.

درمان اوتیسم با نوروفیدبک

استفاده از درمان‌های مناسب و توانبخشی به این کودکان در بازه طولانی مدت می‌تواند به بهبود علائم این اختلال کمک کند. اقدام به درمان زود هنگام می‌تواند به طور چشمگیری به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کند تا مهارت‌هایی بیاموزند.

به تازگی در کنار مداخلات زیست پزشکی و درمان‌های روانی، علاقه به استفاده از درمان‌های غیر تهاجمی مانند درمان اوتیسم با نوروفیدبک به وجود آمده است.

نوروفیدبک با تغییر فعالیت مغزی منجر به تغییر رفتار در فرد مبتلا به اوتیسم می‌شود. این یک روش درمانی ایمن است، که موجب رشد و تغییر در سلول‌های مغزی خواهد شد.

بر اساس نتایج به دست آمده از پژوهش ها، اثر درمان نوروفیدبک در عملکرد اجرایی برای کودکان اوتیسمی بالا بوده است. این روش یک ابزار قدرتمند درمانی برای افراد اتیسمی است.

کیفیت زندگی آنها و خانواده شان را بهبود می دهد. به علاوه نه تنها عملکرد سطح قشر مغز را بهبود می بخشد، بلکه فرد خود کنترلی را هم یاد می گیرد. این وسیله هیچ عوارض جانبی طولانی مدت ندارد و نتایج ماندگاری را به دنبال دارد.

اثر بخشی نوروفیدبک

در مقایسه با اکثر درمان‌ها از جمله مداخلات دارویی، نوروفیدبک دارای دوره‌ی درمانی کوتاه بوده و تاثیر آن بر بهبود امواج و روابط مغزی بیشتر است. نوروفیدبک ابزار امیدبخشی است که روی امواج مغزی در سطح کورتیکال اثر می‌گذارد و کمک می کند تا کودک ریتم مو را در مغز خود کاهش داده و عملکرد آن را بهبود ببخشد.

نتایج ثبت نقشه مغزی مراجعان دارای اوتیسم، حاکی از فعالیت افزایش یافته امواج دلتا و تتا در نواحی پیشانی مغز است. مشاهده الگوهای QEEG در بیماران اوتیسم نشان دهنده این است که مغز یک کودک دارای اوتیسم، به پختگی کامل در مجموعه‌ای از نواحی مغز دست نمی‌یابد.

تحقیقات نشان داده استفاده از نوروفیدبک می‌تواتد منجر به تغییرات قابل توجهی در فعالیت مغز با بررسی نقشه مغزی (QEEG) بیمار شود. همچنین تغییرات قابل توجهی در رفتارهای حرکتی در کودکان مبتلا به اوتیسم دیده شود.

نوروفیدبک همچنین می تواند باعث افزایش توجه، بهبود سطح عملکرد آن ها در تحصیل شده و IQ آن ها را افزایش دهد. مطالعات دیگر نیز نشان می دهد کودکان مبتلا به اوتیسم پس از درمان با نوروفیدبک، رفتار، مهارت‌های اجتماعی و کنترل عملکرد اجرایی بهتری را نشان دادند.

کلینیک آرامش ماندگار

در کلینیک تخصصی روانشناسی و مشاوره آرامش ماندگار،کلیه خدمات بالینی جهت درمان اختلال اوتیسم ،اعم از:

• مشاوره والدین
• آموزش های تخصصی
• بازی درمانی هدفمند
• دارو درمانی
• عصب درمانی(نوروتراپی)

با استفاده از تجهیزات مدرن و پیشرفته، زیر نظر متخصصان روانشناسی بالینی و روان پزشکی انجام میگردد.

برای تجربه درمانی موفق ایمن و پایدار با ما تماس بگیرید.