کلینیک خوب درمان اختلال بیش فعالی و نقص تمرکز در مشهد

اختلالات رفتاری بر جنبه های قابل مشاهده مشکلات کودکان متمرکز است.

و شامل گستره وسیعی از مشکلات دوران کودکی است .

کودکان با این اختلالات در حداقل دو موقعیت متفاوت از ارائه پاسخ های رفتاری مناسب ناتوان هستند .

یکی از این موقعیت ها مرتبط با دوران مهد کودک است.

این اختلال احتمال ابتلا به سایر اختلالات روانی را در بزرگسالی افزایش داده و مشکلات اجتماعی نیز ایجاد می نماید.

بنابراین تشخیص زود هنگام و دقیق این اختلال و درمان آن به خصوص در سنین مهد کودک می تواند مفید واقع شود .

یکی از مسائل مهم از نظر بالینی این است که:

به دلیل همپوشانی زیاد میان نشانه های اختلالات و عدم توجه به رفتارهای کودک در موقعیت ها و محیط های متفاوت است.

مثلا اختلال اضطراب ممکن است با بیش فعالی و تحریک پذیری تظاهر نماید.

یکی از رایج ترین اختلالات دوران کودکی اختلال کمبود توجه بیش فعالی است که در اغلب موارد تا دوران بزرگسالی نیز ادامه پیدا می کند.

کودکان مبتلا به این اختلال بدون اینکه فکر کنند، مدام به اطراف حرکت می کنند .

آن ها ممکن است خواسته ها و انتظارات اطرافیانشان را درک کنند

ولی به دلیل اینکه قادر به توجه کافی نیستند و نمی توانند مدتی آرام بنشینند

و تمرکز کنند توانایی پیروی کردن از دستورات آنان را ندارند.

بیش فعالی  شامل ترکیبی از مشکلات است:

اختلال در تمرکز و توجه، فعالیت بیش از حد و رفتارهای بی اختیار.

کودکان مبتلا به بیش فعالی همچنین دچار مشکلاتی در:

• اعتماد به نفس
• برقراری ارتباط با دیگران
• عملکرد ضعیف در مدرسه هستند.

این علائم گاهی وقت ها با افزایش سن کاهش می یابند.

بازی درمانی

از آنجایی که بازی راهی است که بزرگسالان را یاری می دهد تا انتظارات و تصویر های اجتماعی کودکان را درک و اصلاح کنند.

بنابراین در بازی درمانی کودکان تشویق می شوند که بعضی از امور را اجرا کنند و درمانگر به آن واکنش نشان دهد یا در آن شرکت کند.

بازی به کودک کمک می کند که خود را بشناسد

و یا کشف قابلیت های ذهنی و فیزیکی و با به کارگیری قوه ی تخیل خود دنیای پیرامونش را شناسایی کند.

افق دیدش را وسعت دهد و در ذهن جهان پیرامونش را به مجموعه ای قابل اراده تبدیل نماید.

درجریان قوی عواطف و احساساتی که از دنیای خارج به طرف او درحرکت است، اختیار هدایت ذهنش را به دست بگیرد .

بازی وسیله ای است که کودک از طریق آن میتواند عواطف مثبت خود را بیان کرده و ازمیان احساسات منفی راهی بگشاید.

دراین میان بازی درمانی، روشی است که به یاری کودکان پر مشکل می شتابد

تا هنگامی که بتوانند مسائل خود را به دست خویش از طریق بازیهایشان حل کنند .

درعین حال نشان دهنده ی این واقعیت است که بازی برای کودکان همانند یک وسیله طبیعی است

با این هدف که بتواند خویشتن و هم چنین ویژگی های درونی خود را بشناسدو به آن عمل کند.

در این نوع درمان به کودک فرصت داده می شود تا:

احساسات آزار دهنده و مشکلات درون خود را ازطریق بازی بروز دهد و آنها را به نمایش بگذارد.

همانند آن گونه از درمانهایی که افراد بزرگسال ازطریق آن با سخن گفتن، مشکلات خود را بیان می کنند.

بازی و بازی درمانی از روشهایی است که نتایج مفید و قابل توجهی  را ارائه نموده

و به شیوه ای مثبت به رفتارهای هیجانی و تکانشی تعادل می بخشد.

بازی باعث کاهش تنش های ناشی از فشار های محیطی،ایجاد احساس راحتی و آرامش در فرد بازی کننده می شود.

از بازی های درمانی شن درمانی تکنیکی است غیر کلامی که در آن کودک با ساختن دنیای خود در سینیه شن به بیان:

تعارضات،تمایلات و هیجاناتش می پردازد .

درمان بیش فعالی با نوروفیدبک

برای انجام نوروفیدبک، ابتدا شرح حالی از مراجع گرفته می شود.

سپس او روی صندلی مخصوص و راحتی می نشیند.

به تشخیص درمانگر، سنسورهای که حس گر(الکترود)  نامیده می شوند، بر روی نقاط مشخصی از سر بیمار قرار می گیرند.

این سنسورها، فعالیت الکتریکی سلول های مغز را ثبت و در قالب امواج مغزی به شکل های مختلف نظیر نمودارهای رنگی به او نشان می دهند.

از بیمار خواسته می شود تا کاملاً آرام باشد و به صفحه کامپیوتری که در مقابلش قرار دارد نگاه کند.

در این حالت او سعی می کند، برای مثال پخش یک فیلم یا هدایت یک بازی کامپیوتری را بدون استفاده از دست و تنها با امواج مغزی انجام دهد.

به این شکل فرد با دیدن پیشرفت یا توقف بازی و گرفتن پاداش یا از دست دادن امتیاز و یا تغییراتی که در صدا یا پخش فیلم به وجود می آید

پی به شرایط مطلوب یا نامطلوب امواج مغزی خود برده و سعی می کند تا با هدایت بازی یا فیلم، وضعیت تولید امواج مغزی خود را اصلاح کند.

مثلا اگر قرار است در یک بیمار مضطرب موج آلفا (موج آرامش بخش) افزایش یابد،  بازی در صورتی پیش می رود که موج آلفا از یک حد مشخصی بیشتر شود.

نوروفیدبک در واقع یک فرایند آموزشی است.

در آن مغز خود تنظیمی را یاد می گیرد و پس از چندین جلسه تمرین و تکرار، مغز می تواند با آرایش جدیدی از امواج مغز به فعالیت روزانه خود ادامه دهد.

نکته مهم در درمان نوروفیدبک این است که هدف از تنظیم امواج، تغییر قدرت و دامنه (amplitude) موج است و نه پهنا و نوع موج. برای مثال:

موج آلفا به بتا تغییر نمی­ یابد.

بلکه اگر درمانگر تشخیص دهد موج آلفا در منطقه پیشانی مغز دارای قدرت بیش از اندازه ای است، هدف کاهش شدت آن است و برای مثال:

آن را از آلفای با شدت ۱۲ میکروولت به ۷ میلی­ولت کاهش می­دهد.