انواع هیپنوتیزم

هیپنوتیزم به دو گونه‌ی خود هیپنوتیزم و دگر هیپنوتیزم بخش‌بندی می‌شود. همان‌گونه که از نام این دو شاخه پیداست خودهیپنوتیزم به دست خود فرد و دگر هیپنوتیزم به دست کسی دیگر انجام می‌شود. انجام هیپنوتیزم در هر دو گونه، نیازمند آگاهی و دانش است و اگر به درستی انجام نشود می‌تواند تاثیرات منفی روانی و عصبی به دنبال داشته باشد.

کاربرد هیپنوتیزم و هیپنوتیزم درمانی

هیپنوتیزم درمانی یکی از روش‌های کلاسیکی است که برخی از روان‌شناسان برای ریشه‌یابی و حل مشکلات مراجعان انجام می‌شود. از سوی دیگر هیپنوتیزم در درمان برخی از اختلالات روانی مانند استرس، اضطراب، فوبیا، حل مشکلات هیجانی – عاطفی و … نیز موثر باشد. برخی از پزشکان بر این باورند که هیپنوتیزم می‌تواند به مادران برای زایمان طبیعی و کاهش درد کمک کند.

هیپنوتیزم در بهبود بیماری‌های گوارشی، قلب و عروق، ترک سیگار، ترک اعتیاد، درمان چاقی و لاغری، کاهش عوارض شیمی درمانی و سرطان و … نیز موثر است.

روش و مراحل هیپنوتیزم

هیپنوتیزم به روش‌های گوناگونی انجام می‌شود و مراحل هر روش تفاوت‌هایی با هم دارند. برخی از تکنیک‌ها با چشمان باز و برخی دیگر با چشمان بسته انجام می‌شوند.

به طور کلی هیپنوتیزم چند مرحله دارد:

۱- پذیرش   ۲- تمرکز   ۳- تلقین   ۴- انجام فرآیند   ۵- بازگشت

۱- پذیرش:

نخستین گام برای انجام هیپنوتیزم این است که فرد بخواهد هیپنوتیزم شود چون هیپنوتیزم فرآیندی نیست که به زور انجام شود. اگر کسی نخواهد هیپنوتیزم شود یا با هیپنوتراپیست (هیپنوتیزم کننده) همکاری نکند هیپنوتیزم نخواهد شد.

خوب است بدانید که برخی پذیرش هیپنوتیزم در انسان‌های گوناگون به یک اندازه نیست و برخی از افراد هیپنوتیزم پذیر نیستند.

۲- تمرکز:

 تمرکز کردن و آرام‌سازی ذهن بسیار مهم است اگر کسی که می‌خواهد هیپنوتیزم شود نتواند تمرکز کند فرآیند هیپنوتیزم با چالش روبه‌رو می‌شود و انجام هیپنوتیزم شکست خواهد خورد.

برای آرامش و تمرکز از فرد خواسته می‌شود بدنش را در شرایط آرام و ریلکس قرار دهد. می‌تواند دراز بکشد یا بنشیند. تنفسش را عمیق و منظم کند. ماهیچه‌هایش را شل و تمرکز کند. فکر خود را آرام کند و به خود تلقین کند که می‌خواهد بخوابد.

۳- تلقین: 

تلقین را می‌توان محرکی نامید که به انجام فرآیند هیپنوتیزم کمک می‌کند و فرد را در شرایط خواب عصبی قرار می‌دهد. تلقین و محرک‌ها می‌تواند دیداری یا شنیداری باشند. یکی از نمونه‌های محرک دیداری برای تلقین، شمع است. از فرد خواسته شود به نور یک شمع نگاه کند.  برای محرک شنیداری می‌توان از گوش دادن به صدای تیک تاک ساعت یاد کرد.

هیپنوتیزور در فرآیند تلقین دادن، فرد را به آرامش فرا می‌خواند و در تلقین‌هایش فرد را به خوابیدن تشویق می‌کند. پس از تلقین از او می‌پرسد که آیا به خواب رفته است؟ یادآوری می‌کنم که این خواب یک خواب طبیعی نیست و با خوابیدن معمولی متفاوت است.

۴- انجام فرآیند هیپنوتیزم: 

در این هنگام فرد هیپنوتیزم شده است و می‌توان از او پرسش‌هایی کرد که در شرایط معمولی توان پاسخگویی به آن‌ها را ندارد. همان‌گونه که گفتم هنگامی که کسی هیپنوتیزم می‌شود می‌تواند به سطوح عمیق‌تر هوشیاری و نیز ناخودآگاه ذهنش دسترسی داشته باشد. هیپنوتراپیست‌ها در این هنگام به درمان کسی که هیپنوتیزم شده است می‌پردازند.

۵- بازگشت: 

پس از انجام هیپنوتیزم باید کسی که هیپنوتیزم شده است را بار دیگر به کمک تلقین‌های دیداری و شنیداری به شرایط طبیعی بازگرداند. و از حالت هیپنوتیزم یا خواب مصنوعی بیرون آورد.