کلینیک مجهز بازی درمانی در مشهد

جهت تجربه درمانی موفق در یکی از بهترین مراکز مشاوره و روانشناسی مشهد با ما تماس بگیرید.

بازی درمانی (به انگلیسی: play therapy) کاربرد موقعیت‌های بازی در یک زمینه درمانی است.

وسائلی که در بازی درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

اولین وظیفه کودکان و از ضروریات زندگی آن‌ها بازی کردن است.

آموزش مستقیم (آموزش‌هایی مانند خواندن و نوشتن، ریاضیات و علوم کلاسی) برای کودکان زیر ۷ سال بسیار مخرب و ویران گر است، بهترین روش آموزش به کودکان در سنین پائین از طریق بازی درمانی صورت میگیرد.

بازی از ضروریات زندگی کودکان است، آن‌ها از طریق بازی افکارشان را بازگو می‌کنند.

توانایی حل مسئله در کودکان از طریق تمرکز در بازی گسترش می یابد و به همین دلیل اعتماد به نفس و روحیه استقلال طلبی خودشان را تقویت می‌کنند.

جمله معروف مشکلات کودکان با بزرگ شدنشان بزرگتر می‌شود جمله ای کلیشه ای و اشتباه است.

کودکان با هر روز بزرگ شدن بایستی توانایی‌های خویش در حل مسئله را بهبود ببخشند یکی از این راه‌ها بازی درمانی است.

برخی بازی‌ها احساسات، برخی دیگر قدرت حل مسئله، برخی دیگر عضلات کوچک و برخی دیگر عضلات بزرگتر کودکان را در گیر می‌کند در این درگیری انرژی کودک تخلیه شده و احتمال اضطراب، پر تحرکی، افسردگی و سرخوردگی ناشی از این انرژی مازاد کاهش می یابد.

تصور کنید کودکی که نتواند ساده‌ترین مسائل زندگی خود مثل نظافت اتاق را انجام ندهد، این عدم توانایی در انجام فعالیت مربوطه وقتی با تذکرات خانواده نیز همراه باشد به او استرس زیادی تزریق می‌کند.

در واقع سلامت جسمی کودکان بیشتر در گرو تغذیه و سلامتی روحی آن‌ها بیشتر در گرو حل مسئله، پایش و پویش در حوزه‌های مختلف است.

به عنوان مثال:

کودکی که در جستجوی قدرت است، معمولاً در بازی نقش رهبر، رئیس، فرمانده یا حتی نقش مدیر مدرسه را بازی می‌کند .

یک کودک پرخاشگر ممکن است در بازی، عروسک‌هایش را بزند یا اسباب بازی‌هایش را بشکند که ازطریق بازی درمانی می توان به بهبود آن کمک کرد. پرخاشگری به صورت مستقیم و غیرمستقیم در بازی کودک نمایان می‌شود.

کودک پرخاشگر ممکن است به وسیله چاقو یا قیچی بر میز و اسباب بازی‌ها حمله کرده و محیط را به یک میدان جنگ تبدیل کند.

در واقع کودک دنیای خود را با اسباب بازی‌هایی که در دسترس دارد، فرافکنی می‌کند.

در بازی درمانی به کودک چه چیزی آموزش میدهند

در این نوع درمان، به کودک فرصت داده می‌شود تا احساسات آزاردهنده و مشکلات درون خود را از طریق بازی بروز داده و آن‌ها را به نمایش بگذارد.

در کودکان بی قرار حواس پرت که کنترل کمی روی حرکات بدنی خود دارند و به راحتی هم متوقف نمی‌شوند، بازی کمک می‌کند تا تنش آن‌ها آرام شود

یا کودکانی که مورد ضرب و شتم و آزار جنسی قرار گرفته اند، می‌توانند از طریق بازی درمانی تا حد زیادی به آرامش و بهبود برسند.

درمانگر از طریق بازی درمانی یک موقعیت بازی را به صورت کلی ایجاد می‌کند که کودک بتواند ترس و تنش خود را بیرون بریزد، در حقیقت در بازی درمانی کودک «خود درونی اش» را نشان می‌دهد.

شدت احساساتی که برخی کودکان در طول بازی درمانی از خود نشان می‌دهند گاهی بسیار تعجب آور است، احساساتی چون:

• تنفر
• ترس
• تنهایی
• ناامنی
• احساس شکست
• بی کفایتی و احساس ناخواسته بودن

از این گونه احساسات است و غالبا شروع این احساسات باعث محرومیت و انحراف شخصیت کودک می‌شود.

در بازی درمانی پس از آن که کودک بازی با وسایل را شروع کرد، درمانگر با دقت اعمال و گفتار او را تحت نظر می‌گیرد .

با مشاهده رفتارش در ضمن بازی به نگرانی‌های او پی می‌برد و پس از تفسیر و نتیجه‌گیری از عملکردهای کودک، راه حل‌هایی مناسب برای مشکلات او ارائه می‌کند.

در بازی درمانی پس از آن که کودک بازی با وسایل را شروع کرد، درمانگر با دقت اعمال و گفتار او را تحت نظر می‌گیرد و با مشاهده رفتارش در ضمن بازی به نگرانی های او پی می‌برد و پس از تفسیر و نتیجه گیری از عملکردهای کودک، راه حل‌هایی مناسب برای مشکلات او ارائه می‌کند.^[۳]

تکنیک های بازی درمانی

• فرزندان خود را به بیرون خانه برده، به پارک و فضاهای باز برده اجازه دهید کودکان شما با همراهی شما آزادانه بازی کنند. این فعالیت روتین، انرژی‌های منفی کودک شما را کاهش داده و بهانه‌گیری آن‌ها را کاهش دهید.
• از عروسک‌های مورد علاقه کودکانتان را استفاده کنید، عروسک‌های مورد علاقه آن‌ها می‌تواند خشم، عصبانیت، ناراحتی و احساسات غیرقابل کنترل آن‌ها را به احساسات مناسب تبدیل کند.
• از تخلیل کودکتان برای بازی با او استفاده کنید، برای مثال تصور کنید به باغ وحش رفته اید، چه حیواناتی در آنجا می‌بینید؟ کدام از آن‌ها اهلی هستند؟ کدامیک گوشت خوار هستند؟

شیوه‌های پیچیده گوناگونی در بازی درمانی وجود دارد،ولی همه آن‌ها را می‌توان به دو طبقه اصلی تقسیم کرد:

۱-تشخیصی،که در آن رفتار کودک در یک موقعیت بازی،الگوهایی را که حاکی از مشکلات هیجانی و اجتماعی تعاملی ویژه‌است آشکار می‌کند.

۲-درمانی،که در آن محیط بازی شرایطی را فراهم می‌آورد که هیجان‌ها و احساس‌های سرکوفته امکان بیان آزادانه را پیدا می‌کنند.

کاربرد نخست،از بسیاری جهات ،نوعی آزمون فرافکن در زندگی واقعی و مورد دوم از مفهوم نظری تخلیه هیجانی(پالایش)مشتق شده‌است.

آرامش ماندگار