مشاور باتجربه کودک در مشهد
از آنجا که کودکان به طور معمول متفاوت از بزرگسالان فکر می‌کنند و با روش متفاوتی به دنیا نگاه می‌کنند، روان‌شناسان و مشاوران بزرگسال معمولی ممکن است برای درمان اختلالات روانی در کودکان دچار مشکل شوند. اما مشاوره کودک یا جوانان نوعی از مشاوره است که بر درمان کودکان مبتلا به اختلالات روانی تمرکز می‌کند.
ممکن است کودکان مشکلات روانی و عاطفی مشابه با بزرگسالان را تجربه کنند. مشکلاتی مثل افسردگی، اضطراب، اختلال استرسی پس از آسیب روانی و اندوه. هرچند ممکن است علائم این اختلالات در کودکان متفاوت باشد. برای مثال کودکی که از اختلالات روحی مثل افسردگی رنج می‌برد ممکن است بجای آرام و ساکت شدن دچار برون ریزی هیجانی و مشکلات رفتاری ظاهری شود.
مشاوره کودک می‌توانند گستره وسیعی از مسائل و مشکلات در زمینه مشاوره را پوشش دهند که عبارتند از:
• طلاق یا جدایی والدین
• مرگ یکی از عزیزان
• شاهد بودن و یا تجربه کردن یک حادثه
• زورگویی
• سوءاستفاده جنسی
• سوءاستفاده عاطفی
• سوءاستفاده فیزیکی
• جابجایی کودک یا خانواده
• مصرف مواد مخدر یا اعتیاد در خانواده
پرخاشگری کودکان
پرخاشگری کودکان یکی از اختلالات رفتاری کودکان است که اغلب به مسئله‌ای مهم و نگران کننده‌ای برای والدین و معلمان تبدیل می‌شود. در واقع این رفتار نوعی از اضطراب، خجالت، شرم و حتی عصبانیت در والدین ایجاد می‌کند که باعث می‌شود گاها مستاصل شده و ندانند چگونه در مقابل آن برخوردکنند. پرخاشگری می‌تواند در جریان رشد طبیعی کودک ایجاد شود و بنابراین طبیعی تلقی شود ولی گاها از این محدوده طبیعی تجاوز کرده و نیاز به توجه و بررسی والدین دارد.
پرخاشگری شکلی از رفتار است، که در واقع شکل بیرونی احساس خشم می‌باشد. خشم یک احساس طبیعی است که همه انسان‌ها در طول زندگی آن را تجربه می‌کنند. از همان بدو تولد کودک می‌تواند دچار خشم بشود. ولی هر کسی که دچار خشم می‌شود آن را به شکل پرخاشگرانه بروز نمی‌دهد. در حقیقت پرخاشگری نوعی رفتار ناسازگارانه برای نشان دادن احساس خشم می‌باشد.
در حدود سن سه سالگی کودک شدید استقلال طلب می‌شود و دوست دارد کارهایش را خودش انجام دهد. مثلا دوست دارد خودش غذا بخورد، لباسی که قرار است بپوشد را خودش انتخاب کند و در مورد امور زندگی خود کنترل نسبی داشته باشد. در این سن اگر این فضا به کودک داده نشود، لجباز و پرخاشگر می‌شود.
وقتی که بچه‌تان در انظار عمومی قشقرق به پا می‌کند، بهترین روش این است که تلاش کنید تا اذهان بقیه را از او منحرف کنید. اگر این هم کار نکرد ، او را به ماشین خود ببرید یا به خانه تان برگردید، حالا زمان آن است که اقدامات مناسب و درخوری را انجام دهید تا اطمینان پیدا کنید که این اتفاق دوباره رخ نمی‌دهد.
راهکار برای پرخاشگری کودکان
- از گفتن «نه، نکن و بس کن» اجتناب کنید
- تجزیه و تحلیل کنید: یکی از راه‌های خوب برای حفظ ارتباط و درک نیازها و احساسات کودک این است که بدانید چه چیزی او را نگران کرده و سبب می‌شود که او به ابراز رفتار تندخویانه تمایل پیدا کند. این رفتار ممکن است در هر کودکی متفاوت باشد.
- ارتباط چشمی برقرار کنید: عادت‌هایی مثل با فریاد دستور دادن یا داد زدن از اتاقی دیگر به منظور جلب توجه کودکتان را ترک کنید. در عوض، خم شوید تا هم‌قد او شوید، به چشمانش نگاه کنید و با متانت و قاطعانه و با لحنی روشن، صحبت کنید و مراقب باشید خیلی ساده یا سخت‌گیرانه عمل نکنید.
- به کودک زمان بدهید: اگر تشخیص دادید که فرزندتان رفتار نامناسبی دارد، به سرعت از او نخواهید که رفتارش را متوقف کند زیرا او وسوسه خواهد شد که این رفتار را بارها و بارها تکرار کند! برای انتقال و جایگزینی هر فعالیت و رفتار دیگری به او زمان بدهید.
- به کودک اجازه‌ی انتخاب بدهید: به جای سخنرانی برای کودک درباره‌ی اینکه چرا نباید این‌گونه رفتار کند، به او حق انتخاب بدهید. به جای اینکه از او بخواهید به رختخوابش برود، به او اجازه‌ی انتخاب بدهید؛ از او بپرسید:دوست داری اول مسواک بزنی یا لباس خوابتو بپوشی.
- بازی بسازید: برای اینکه به او کمک کنید تجربه‌ی حمام لذت بخشی داشته باشد، برای او اسباب‌بازی‌های مخصوص حمام و صابون ارگانیک فانتزی تهیه کنید. در اینترنت به دنبال بازی‌های خوبی بگردید که بتواند حس انجام کارهای تکراری و روزمره را شبیه به حس زمان بازی کند
- یک الگوی خوب باشید: نخستین آموزگار هر کودکی پدر و مادر اوست که حداقل در حضور او به بهترین شکل ممکن رفتار کنید. به یاد داشته باشید که فرزندتان هر کاری را که انجام می‌دهید زیر نظر دارد و مشاهده می‌کند.
